Sentier Notre Dame
de Carla 2 -
Lagrasse

Lagrasse is het grootste en waarschijnlijk een van de meest pittoreske dorpen in de Corbières.

Lagrasse is een klein ommuurd gehucht, uitgehold door de ondiepe Orbieu rivier met zijn prachtige abdij en vooral onaangeroerd door de toeristenindustrie.

Lagrasse is het grootste en waarschijnlijk een van de meest pittoreske dorpen in de Corbières.

Lagrasse is een klein ommuurd gehucht, uitgehold door de ondiepe Orbieu rivier met zijn prachtige abdij en vooral onaangeroerd door de toeristenindustrie.

Het begint met vijftien minuten klimmen (heerlijk voor de kuiten) om daarna te genieten van de wijdse blik over de Corbieres en ook om even uit te waaien. De rest van de wandeling is gemakkelijk, maar draag goede schoenen en neem eventueel een stok mee.

We bezoeken La Chapelle de Notre-Dame de Carla en dan gaan we weer retour Lagrasse. Na deze tocht van ca. 2,5 uur is het heerlijk om uit te rusten en eventueel te lunchen in een van de restaurantjes aan de boulevard.

Als u wat op adem gekomen bent is het zeker de moeite waard om eens door het stadje te wandelen en te genieten van de diverse winkeltjes met kunstnijverheid.

De abdij, een van de oudste van de Languedoc (achtste eeuw) en gesticht door Karel de Grote, is zeer de moeite waard. Vertrek 10 uur vanaf parkeerplaats P2 Avenue des Condamines, Lagrasse.

De naam Lagrasse is afkomstig van Karel de Grote, die na zijn verovering van Carcassonne langs deze vallei passeerde en er de naam Vallée Grasse (Rijke/Vette Vallei) aan gaf. Archeologisch onderzoek heeft uitgewezen dat de plaats al bestond in de Romeinse en Gallo-Romeinse tijd.

Waarschijnlijk stond er op de plaats van de abdij eerst een kluizenaars hermitage. De oude dorpskern met zijn mooie middeleeuwse markthal, arcades en oude straatjes, alsook de magnifieke romaanse brug over de rivier, dateren uit de 12de eeuw, de glorietijd van Lagrasse.

De oude brug was oorspronkelijk voorzien van twee torens en een poort. Er gebruik van maken kon alleen mits een speciale toelating en tegen betaling van tol. In dezelfde periode werd de grote abdij van Sainte-Marie l’Orbieu gebouwd op de rechteroever van de rivier.

De abdij lag aan de basis van de enorme economische opleving van Lagrasse. In de loop van de 14de eeuw werd het plaatsje nog flink uitgebreid en werden de overdekte hallen rond het marktplein en de parochiekerk gebouwd.

Maar tijdens de periode van de zwarte pest en de Honderdjarige Oorlog krijgt Lagrasse te kampen met een grote economische terugval en zijn de inwoners en de monniken van de abdij bovendien verplicht om het dorp te omwallen als bescherming tegen overvallen.

Na deze moeilijke periode leeft Lagrasse opnieuw op dankzij de lakenindustrie en de vele jaarmarkten die er gehouden worden. Aan die periode van voorspoed komt opnieuw een einde met de Franse Revolutie, de abdij wordt opgeheven en openbaar verkocht als nationaal eigendom. Vanaf dan wordt Lagrasse een slapend stadje dat pas met de opkomst van het toerisme nieuw leven zal worden ingeblazen…